Koetjes en kalfjes dagboek/blog
|
Mijn blog is eigenlijk een soort hoe beleef ik het platteland dagboek. Je vindt hier alles over mijn leven als boerin. Ik wil vertellen over hoe het echt is om te wonen op het platteland. Wat is er nou zo magisch? Of juist niet? Hoe weet je dat een koe moet kalven? Of dat je even niet moet vragen of manlief mee gaat shoppen? |
| 22:38:00 19/09/06 |
|
Vandaag wilde ik foto's maken van het maïs hakselen. Het is superhip om maïskolven op de bbq te roosteren, maar bij ons op het land wordt het gewas verhakseld (in kleine stukjes gemalen) om daarna onder het plastic te worden opgeslagen. En dan elke dag een paar scheppen maïs door het diner van de koeien. Dat werken met die supergrote machines ziet er zo uit!
|
| 13:32:48 19/09/06 |
|
De Telegraaf kwam. Een gezellig gesprek met een ontzettend aardige en begripvolle journalist. Waarom deze site, wilde ze weten. Om de dingen die boeren doen (en die vaak leuk, mooi, goed, grappig of bijzonder zijn) in normale media te krijgen. Dan heb ik het over de dagbladen, de glossy's, de nieuwsrubrieken op tv...Ze kiezen vaak toch nog de standaardboer die een beetje plat praat of er wat oubollig uitziet. En als het kan ook nog een petje op of klompen aan, alsjeblieft, om het beeld in stand te houden...Dat dat allang niet meer klopt, dat zien we wel aan de redelijk hippe tot superleuke boeren uit Boer zoekt Vrouw.
De agrarische vakbladen hebben uiteraard altijd alles als het gaat om het boerenleven. Maar ik wil juist dat Kees van driehoog in Den Haag of Ans uit Almere ook weet hoe het er werkelijk aan toe gaat op ons bedrijf. Daarom elke dag een blik door ons keukenraam. Omdat het leuk is om boer en boerin te zijn. En omdat het soms niet leuk is dat allerlei actiegroepen je in een bepaald hoekje willen zetten. Of sommige programma's het te romantisch afschilderen, dat boerenleven. We zijn net gewone mensen. Met ups en downs, mooie en verdrietige momenten, we leven ons leven. Vandaar deze site. Kijken of het ook zo in de krant komt! Ben benieuwd, tot morgen. |
| 08:21:44 18/09/06 |
|
Ook al is het maandag, het voelde vanmorgen als zaterdag. Om half acht met z'n allen languit in bed, verhaaltjes voorlezen. En dan rustig aan naar beneden, kop koffie drinken, kindlief dansend voor de televisie want K3 zenden ze al rond acht uur uit... |
| 10:54:00 16/09/06 |
|
Goedemorgen Flevoland is een regionaal radioprogramma waar internetsites worden besproken. En ja hoor, ik was vanmorgen aan de beurt! Frans Loos, internetspecialist, wierp een kritische blik op dit virtuele werkje. En natuurlijk was er nog wel het 1 en ander op aan te merken.
De site is een beetje ''boers'' hoorde ik Frans zeggen. Als hij daarmee wil zeggen dat het geheel er een beetje zelfknutselig eruit ziet, dan snap ik het.
In anderhalve dag tijd heb ik als een nitwit deze bouw-snel-want-ik-ben-kant-en-klaar site in elkaar getimmerd. Het resultaat is misschien wat jaren '80, maar het gaat om de boodschap in de eerste instantie. Maar gelukkig, er is licht aan het einde van de webtunnel. Mijn goede vriend Mike heeft deze hele week zitten werken aan een Martine waardige site. En dat nu nog allemaal op het net zien te tillen, dan is het volgende week echt feest! Ik kreeg voor de gehele site een 7 als eindcijfer. Da's beter dan de gemiddeldes die ik haalde op het HBO voor vakken als economie en wiskunde. Dus ik ben best tevreden op deze zonnige zaterdagmorgen! Tot morgen, uw boerin |
| 23:18:50 15/09/06 |
|
Deze week een gekkenhuis. Mijn eigen website op het net geknald, nu net een week online, al meer dan 7800 hits...Wauw!
Ik heb wel alle teksten door mijn eigen boer laten checken want ik wil geen beginnersfouten maken. Hij moet soms een beetje lachen om hoe ik de dingen opschrijf, maar ze kloppen aardig. Ik heb alleen wel op zijn aanwijzen een onderscheid aangebracht in een bepaald onderwerp. Die van toeristenboerin of fulltime boerin. Ik had eerst alleen het woord 'boerin' als optie. En dat kon niet volgens mijn eigen boer. Je hebt 2 soorten. Ik ben de toeristenboerin. En dat wil zeggen dat ik een baan heb naast de deur. Als ik dus roep: Ik ben boerin, kan ik daarmee de fulltime boerinnen te kort doen. Omdat zij de boerderij zelf runnen, alle beslissingen kunnen nemen, koeien melken als de beste en een wedstrijd tractor rijden ook met glans zouden doorstaan, durf ik mijzelf niet met hen te vergelijken. Ik doe de leuke dingen en dan niet eens regelmatig. Help af en toe de kalfjes voeren. Mag ze graag zien spelen (en dus ook naar buiten en binnen brengen) voor een bezoek in de wei. Ik kan stro laden als mijn boer maar in de buurt is. Ik kan hokken uitmesten, helpen met zaagsel strooien, ik kan gras maaien (leuk joh, op zo'n klein geel kek tractortje) en...ik kan koffie zetten voor 10 mensen tegelijk. Eten kopen voor een week. Koeken kopen die ook buitenlandse gasten die op ons bedrijf komen kijken lekker vinden. (stroopwafels dus) Ik kan zorgen dat het binnen ook nog enigszins gezellig en opgeruimd is, de tuin voorzien van allerlei experimenten (ik ben gek op veldbloemen en rommelige zooi, boer heeft liever een paar strakke makkelijk te onderhouden borders) en ga zo nog maar even door. Ik noem mezelf dus wel boerin, maar genuanceerd. Al vind ik dat ik de titel wel verdien. Als stadse werd ik 3 jaar geleden in de polder gedropt en nu kan ik praten over koeien alsof ik ze al jaren ken. Maar goed: om niemand iets te kort te doen, op mijn site kunnen boerinnen zelf kiezen wat ze zich voelen. Ach, het gaat er uiteindelijk om dat je je lekker voelt op het platteland. En dat is in mijn geval zeker waar! |