Koetjes en kalfjes dagboek/blog
|
Mijn blog is eigenlijk een soort hoe beleef ik het platteland dagboek. Je vindt hier alles over mijn leven als boerin. Ik wil vertellen over hoe het echt is om te wonen op het platteland. Wat is er nou zo magisch? Of juist niet? Hoe weet je dat een koe moet kalven? Of dat je even niet moet vragen of manlief mee gaat shoppen? |
| 08:39:49 16/11/09 |
|
Een handdoek. En washand. Voor Hans een setje en voor Audrey ook...Dat was toch niet echt waar wat ik daar gisteravond hoorde? Dat ze samen een keer in 1 kast mogen belanden? Ik dacht dat dit 2009 was! Maar goed, gezien de gelukzalige blikken van beide geliefden vielen de handdoeken en de suggestie van 1 kast goed in de smaak.
Neeltje geef ik drie weken op de boerderij. Die weet niet waar ze aan begint en denkt dat ze de hele dag al feestvierend en bier drinkend over het erf loopt voor en na het koeien melken. Meid, stel je verwachtingen bij! (dat zal misschien ondertussen al gebeurd zijn, want ik durf te wedden dat ze nu ergens feest viert in een stad) Wim en zijn duifje: prachtig Hanneke en Peter: blijven gezien de niet zo romantische beelden van hun weekendje weg niet bij elkaar Jos en Dycke: Iedereen wil het, de stralende, prachtige Dycke in de sterke, stevige armen van Jos, wie is er niet jaloers? Maar de vraag is of het stand houdt. Deze charmeur en gevoelige vrouw op 1 erf.. We hopen het allemaal! |
| 19:21:46 15/11/09 |
|
Dames, iedereen die zich had opgegeven voor 17 november heeft inmiddels een mail gekregen: de ik ben (geen) boerin dag wordt verplaatst naar mei 2010. Te weinig boerinnen/niet boerinnen voelden zich geroepen om af te reizen naar Brabant. Misschien de afstand, misschien te weinig tijd om te bedenken wie je als oppas kunt vragen, misschien te weinig aandacht gevraagd in de media...Er is van alles te bedenken, maar we staan er niet te lang bij stil, want de Sinterklaasinkopen moeten ook weer worden gedaan! Het leven gaat door.
In het voorjaar gaan we hetzelfde programma aanbieden, maar dan in de tuin van de Brabantse Kluis. En mocht je de herfst en vallende blaadjes even willen vergeten en lekker wegkruipen met een boek op de bank...Het boek is vanaf de 17e wel gewoon te koop via deze site. |
| 04:14:35 28/10/09 |
|
In Ommen ging het over eigen baas zijn. Over verantwoording afleggen. Aan je vrienden waarom je stopt met werken als je op het bedrijf wilt gaan helpen. Aan je schoonmoeder als je een dagje languit op de bank wilt liggen. Aan je schoonvader die je betrapt terwijl je je staat om te kleden in de kamer. Aan ouders op school, als je een keer geen tijd hebt om te rijden voor het jaarlijkse schoolreisje of een cake hebt gekocht in plaats van gebakken omdat het nu even niet paste in je schema. Eigen baas. Vrouwen zijn nooit echt eigen baas. Er is altijd iets of iemand die iets van je wil. Die jou nodig heeft, aanspraak maakt op je verzorgende kant, op je regelkwaliteiten. Daar ga je als vrouw (of boerin) niet voor op de loop: je doet wat er nodig is. Boerinnen zijn in balans. En als je dat bent, ben je baas over je eigen leven. Toch? |
| 12:20:23 14/10/09 |
|
Ik was in Brabant bij de oprichting van het vrouwennetwerk van ZLTO. Stoere boerinnen, agrarisch onderneemsters die allemaal actief zijn binnen een bestuur en zin hebben om verder te kijken dan hun neus lang is. Die tijd nemen om zich te verdiepen in zaken die spelen op hun bedrijf en hoe anderen daarmee omgaan. Vrouwen die veel te vaak nog veel te bescheiden zijn en zoveel meer talent hebben dan ze zelf weten of durven te laten zien. De discussie over vrouwen naar de top hoef je overigens bij deze dames niet te voeren. Iedereen die dat wil zou aan de top moeten kunnen komen. Maar als je moet kiezen tussen kwaliteit en de man is echt de beste, dan hoeft niemand te zeggen: We doen toch die vrouw want we willen zoveel procent vrouwen in topfuncties. Dat willen boerinnen niet, tenminste niet de dames die ik gisteren heb ontmoet. Ik ging met een opgewekt gevoel de file in, heb weer een boel gehoord en gezien om over na te denken.
PS de ik ben boerin dag in Brabant dit jaar...houd de site in de gaten! |
| 13:38:32 12/10/09 |
|
Marieke laat er geen gras, of gladiolen zo je wilt, over groeien. Die wil Jos. En snel een beetje. Ik weet niet wat de andere dames daar nu echt van vinden, maar Jos kiest daar niet voor. Is mijn idee nu.
De meisjes bij de gerbera teler mogen alledrie wel blijven, want die verschillen werkelijk geen spatje van elkaar. Lief, licht naïef en allemaal verliefd. Bij Peter is het een gezellige boel en wat goed dat hij zich laat zien bij het kaarslicht! Weg stoere bink, gewoon even een echte kijk op zijn leven. Wim paradeert met zijn dames door Staphorst (mijn broer woont daar in de buurt en weet al hoe de vork in de steel zit maar laat als echte geheimbewaarder geen woord los) en geniet van de vrouwelijke aandacht en het gezelschap. Ontroerend hoe de schaal slagroom tot de bodem werd uitgelikt... Volgende week kiezen. Wietse, durf je wat te zeggen? Of is 1 van de dames zo slim om zelf te vertrekken? |