Koetjes en kalfjes dagboek/blog
|
Mijn blog is eigenlijk een soort hoe beleef ik het platteland dagboek. Je vindt hier alles over mijn leven als boerin. Ik wil vertellen over hoe het echt is om te wonen op het platteland. Wat is er nou zo magisch? Of juist niet? Hoe weet je dat een koe moet kalven? Of dat je even niet moet vragen of manlief mee gaat shoppen? |
| 17:38:44 07/11/10 |
|
Wauw...een bezoek aan de Boterbloem, onder de rook van Amsterdam of aan de rand van, wat je wilt. Een ecologisch bedrijf met een pompoenenfeest. Boertje en boerinnetje met rooie wangen hakken in oranje pompoenen. Met een grimas, een paar vierkante oogjes en een sterretje in hun achterhoofd, zijn die twee pompoentjes nu bij ons op de herfsttafel beland. Want ja, Halloween vind ik niet geschikt, maar twee lachende gezichtjes met een waxinelichtje erachter, dat kan deze boerin wel waarderen.
Voorafgaand aan dat feest trouwens een geweldig toneelstuk gezien van Ka en To. Over een kip die geruimd moest worden. En als je dat kan brengen op de manier waarop deze twee dames verhaalden, dan ben je echt kunstenaar. Ik maak een diepe buiging voor de wijze waarop de boerderij werd neergezet, het leven op het platteland werd uitgebeeld en het contact met jonge mensen werd gemaakt. Een aanrader dus, ze gaan binnenkort on tour! |
| 20:50:54 29/10/10 |
|
Na een inspirerende avond bij de dames van de ZLTO in Beuningen (ver rijden, ik kon er radio 538 niet ontvangen) besluit ik mijzelf op twitter te storten. Informatie, grappige, leuke, spannende dingen die ik meemaak op de boerderij, met de koeien, de kindertjes, de kringloopwinkel en soms met mijn kerel, ga ik delen op ikbenboerin via twitter. Dus mocht je zelf al zover zijn dat je dat leuk vindt, dus alleen om de wetenswaardigheden te horen, want ik zal je niet vermoeien met het feit dat ik nu nog een was aan het draaien ben omdat ik deze week overvol heb gezeten met allerlei situaties rondom jongeren op De Basisz, volg mij dan! Lijkt me gezellig! Zoek op twitter naar Martine Kruider, ik ben boerin en je kunt je melden.
|
| 12:22:36 15/10/10 |
|
Totaal opgetut kom ik terug van een fotoshoot voor Vriendin. Ik ontmoette Marielle, een van de eerste boerinnen in beeld. We moesten op de foto met hooi, volgens de fotograaf, die er door Marielle fijntjes op werd gewezen dat het toch echt stro betrof.
Met de hakjes hoog en opgepoetste gezichten, kijken we fier de camera in. Boerinnen mogen er zijn, en als we die boodschap kunnen verkopen, is me dat een ochtend make-up en zere tenen van een paar loeihoge hakken zeker waard! |
| 10:14:17 06/09/10 |
|
Ik zat gisteravond af en toe met tranen in mijn ogen naar Boer zoekt Vrouw te kijken. Wat een eenzaamheid is er op het platteland! Van die trouwe hondenogen, van die grote, onhandige handen, van die momenten dat alles stilvalt omdat er nooit een echte, ware, warme liefde is voorbijgekomen om te blijven.
Omdat je moest zorgen voor je moeder, omdat het bedrijf altijd voorgaat, omdat de groei van je bedrijf fantastisch is, maar ook kan zorgen voor een breuk...wat een enorm ontzettend groot verdriet hebben sommige boeren te verstouwen! Vrouwen, snel! Schrijf een brief naar die mannen. Het platteland kan zeker deze editie van Boer zoekt Vrouw een hele tank vol liefde gebruiken!!! |
| 13:06:11 16/08/10 |
|
De weken zijn werkelijk omgevlogen! De laatste week, eigenlijk dag, hadden we boerenstress. Of het wel droog zou blijven voordat het hooi binnen zou komen...Nou nee dus, op het moment dat het 100e stropak werd opgeladen, brak de hemel open. En de boer schoot uit zijn slof. Gelukkig klaarde hij wat op na het eten van een taartje op de derde verjaardag van ons boertje, maar helemaal blij is hij nog niet...Wat wel mooi was: de buurman zag hem sjezen tegen de regen in, sprong op zijn eigen tractor en haalde een grote kar bij een andere buurman, en samen bonden ze de strijd tegen de natuur aan. Niet dat ze wonnen, maar ze deden het wel samen, zonder daar een seconde over na te denken. Saamhorigheid op het platteland, noem ik dat. Dat doe je gewoon, zegt de buurman. |